Vreetbeesten & een rups op avontuur

Voor de meeste libellen is de vliegtijd al een hele tijd afgelopen, maar andere soorten blijven veel langer actief, zelfs tot aan de eerste nachtvorst! Eén van deze laat vliegende soorten is de bruinrode heidelibel; een paar weken geleden vlogen ze nog volop rond in het Rechterense Veld. Toch was het wel duidelijk te zien dat ze niet meer zo lang te gaan hadden: de libellen hadden veelal zwaar gehavende vleugels en in de vennetjes dreven enkele dode exemplaren rond. Zoals wel vaker in het dierenrijk geldt ook hier: de een zijn dood is de ander zijn brood. Letterlijk. Wanneer een libel in het water valt, is het afgelopen. Bootsmannetjes, vraatzuchtige waterkevers, komen van alle kanten aangezwommen om deel te nemen aan dit feestmaal dat ze voorgeschoteld krijgen.

De rest van het jaar jagen deze vreetbeesten op visjes, kikkervisjes, wormen en eigenlijk alles wat ze maar kunnen vinden en wat niet te groot is, maar zo’n smakelijke verdronken libel vinden ze natuurlijk helemaal geweldig.

Omdat ik er maar moeizaam bij had kunnen komen, waren de foto’s van de bootsmannetjes niet erg mooi geworden: het zonlicht was te fel en er was zelfs een klein beetje bewegingsonscherpte (tja, uit de hand met een macrolens…). Daarom dook ik ook nog even het bos in voor wat paddenstoelen. Inmiddels liep de middag al op z’n eind, waardoor het zonlicht wat zachter en mooier was geworden. Al gauw viel mijn oog op drie witte paddenstoeltjes langs het bospad. Ik zorgde dat mijn camera klaarstond, goed scherpgesteld en al, en daarna heb ik gewacht tot de zon over deze paddenstoeltjes ging schijnen. Ik heb ervoor gekozen om alleen op het randje van de voorste paddenstoel scherp te stellen en om de rest buiten de focus te laten. Het dromerige effect dat daardoor ontstaat, vind ik erg mooi!

Andere paddenstoeltjes die ik altijd erg leuk vind, zijn soorten met en klein hoedje en een relatief erg lang steeltje. Ook die waren er genoeg te vinden! Ik vond er twee naast elkaar, op eentje heb ik scherpgesteld, de andere heb ik omgetoverd tot een nauwelijks herkenbare vlek in de achtergrond. Ze bleken het goed te doen met tegenlicht.

Maar, zo bleek, ook in het bos waren nog wat insecten te vinden. Over het bospad kroop namelijk de rups van de schijn-nonvlinder, een nachtvlinder die vooral in Utrecht, Gelderland en Drenthe voorkomt en hier in Overijssel behoorlijk zeldzaam is. Een leuke vondst dus, die ik niet zomaar wilde laten lopen. Voorzichtig pakte ik de rups op en zette ik hem op een paddenstoeltje om te kijken wat ie zou doen (uiteraard nadat ik mijn camera had opgesteld). Daar is dit leuke resultaat uit gekomen!

Inmiddels was het al laat, de zon ging bijna onder. Tijd dus om naar huis te gaan, een paar leuke foto’s rijker!