Herfst. Het seizoen van korter wordende dagen, veel regen maar soms toch ook een heerlijk najaarszonnetje, blaadjes die van de bomen dwarrelen… En – voor mij als macrofotograaf niet geheel onbelangrijk – paddenstoelen! Ondanks de vele prachtige foto’s die ik op internet voorbij zag komen, kwam ik er zelf helaas maar niet aan toe om ook op pad te gaan. Afgelopen week had ik zelfstudieweek ter voorbereiding op de eerste tentamens, maar al gauw werd de verleiding van een rustige, zonnige herfstdag te groot: ik knalde mijn boek en laptop op de bank neer, greep mijn cameratas en statief en sprong op de fiets, naar het bos! Daar aangekomen kwam ik jammer genoeg tot de vreselijke ontdekking dat bijna alle paddenstoelen al op hun retour waren, maar na een half uurtje lopen werd mijn zoektocht toch beloond. Heel veel stelde het niet voor: een klein, bruinachtig paddenstoeltje op een boomstronk. Waarschijnlijk een amethistzwam, maar van de gebruikelijke felpaarse kleur was weinig te zien. Maar ach, erg veel keus was er niet, dus aan de slag!
Het licht dat door de bomen scheen gaf toch wel een mooi effect, zeker toen ik nog wat dichter op het paddenstoeltje kroop. Misschien was mijn vondst zo gek nog niet…
Een paar dagen later was de zon niet meer dan een vage herinnering en liet het echte herfstweer zich zien. In het donker, met regen en wind, ben ik toen weer naar het bos gegaan, op zoek naar mijn grote kleine schimmelvriend. Het kostte me een klein half uurtje, maar gelukkig stond de paddenstoel er nog net zo florissant bij als de vorige keer. Ik zette de camera op het statief, plaatste een paraplu erboven, legde een zaklamp 20 meter verderop op de grond (van achteren op de zwam gericht) en ging zelf met een plantenspuit en afstandsbediening naast de opstelling staan, sproeien en foto’s maken. De witbalans had ik ijskoud ingesteld, om het nog net wat magischer te maken. Het klinkt vrij ingewikkeld allemaal, dat was het ook wel, maar wat een gaaf resultaat!
Eigenlijk was ik al zo blij met deze foto dat ik op het punt stond om in te pakken. Toch probeerde ik nog snel iets anders, waarbij ik de zaklamp tegen het boomstronkje aan plaatste en de lichtbundel omhoog richtte, net achter de paddenstoel langs. Ook weer even sproeien natuurlijk en kijken of het wat was. En wauw, het was wat! In totaal heb ik ruim 50 foto’s gemaakt, omdat het gesproeide water elke keer net wat anders was. Mijn 3 favorieten kunnen jullie hieronder bewonderen!
Ik moet toegeven dat dit alles geen heel nieuw concept is, maar ik vind wel dat het me goed gelukt is mijn eigen stijl erin te verwerken. Dat avondje bibberen in het bos was het zeker waard, nu heb ik toch nog wat leuke paddenstoelenplaatjes kunnen maken deze herfst!
Nou Quinten, het heeft zo te horen heel wat moeite gekost, maar de foto’s zijn weer schitterend gelukt.
Was de moeite waard.
Nu maar succes met je tentamens.
Niet normaal wat jij bereikt met natuurlijke additieven. De kleuren de schepte, echt ongelofelijk goed. Mag ik ze doorsturen naar mijn zwager die de fotoakedemie heeft gedaan?
Natuurlijk mag dat Henjo! Benieuwd wat hij ervan vindt!
Heel bijzonder, met name die met het watergordijn. Tegen alle cliché’s in en dat is heel knap! Prachtig concept.
Het zijn weer schitterende foto’s Quinten. En met zaklamp vind ik ook de laatste heeeeeeel erg mooi! Suc6 met je tentamens!!!
Weer een mooi en knap stukje fotografie.
De één na laatste foto heb ik toegevoegd aan mijn (wisseld) buroblad.
Veel succes met je tentamens.
Hoi Quinten, Wat een schitterende foto’s heb je weer gemaakt. Je hebt er wel wat voor nodig; plantenspuit, statief, paraplu, zaklamp, camera! Maar het is een super leuke hobby en je doet het heel goed. Ga zo door, maar nu weer aan de tentamens! Groetjes!
Bedankt voor de mooie woorden allemaal! 🙂