Een nacht langs de Vecht

Onlangs had ik het geweldige idee om in het pikkedonker weidebeekjuffers te gaan fotograferen. Toen de rest van het gezin ’s avonds naar bed ging, ben ik in de auto gestapt om naar de Vecht te rijden. Ik stap uit de auto, en… doodstil. Heerlijk! Gewapend met camera, statief en zaklamp ben ik op zoek gegaan om eindelijk de foto te kunnen maken die ik al zo lang in mijn hoofd had. In het begin vond ik vooral vliegjes en wat kleine waterjuffers, maar dat was niet waar ik naar op zoek was. Toch besloot ik een korte stop te maken bij een schietmot, die er leuk bij hing. Hoewel schietmotten nauw verwant zijn aan de vlinders, vormen ze toch echt een aparte orde binnen de insecten. In tegenstelling tot vlinders hebben schietmotten namelijk behaarde vleugels in plaats van geschubde, en leven de larven, kokerjuffers genaamd, veelal onderwater.

Na lang zoeken had ik nog steeds geen weidebeekjuffer gevonden… Blijkbaar zaten ze goed verstopt. Daarom heb ik me een hele tijd beziggehouden met een klein geaderd witje dat in het gras zat. Inmiddels was er al een flinke laag dauw ontstaan, dus dan is een mooie foto maken toch een stukje makkelijker! Kleur was er sowieso al niet zoveel, maar door het contrast maakte een omzetting naar zwart-wit het beeld nog mooier!

Inmiddels was het al 1:30 en had ik de hoop op een weidebeekjuffer opgegeven. Ik was moe en kon alleen nog maar aan dat zachte, warme bedje denken, dus ik besloot naar huis te gaan. Uiteraard was dat het moment dat ik hem zag zitten. Parmantig hing hij daar in het riet een dutje te doen: de weidebeekjuffer! Alle materialen konden dus weer uit de tas tevoorschijn komen en ik ging aan de slag. Een stuk of 60 foto’s heb ik gemaakt, allemaal precies hetzelfde, maar telkens net iets anders qua belichting – dat krijg je als je die handmatig met een zaklamp moet regelen. Ik bekeek de foto’s die ik gemaakt had, en ergens halverwege had ik hem. YES! Precies het beeld zoals ik dat in mijn hoofd had, maar dan op de camera! Ik moet niet te arrogant worden natuurlijk, maar persoonlijk vind ik dit een van mijn beste foto’s aller tijden!

Daarna ben ik naar huis gegaan, waar ik eindelijk kon slapen, net zoals mijn website voorlopig. Overmorgen vroeg zit ik namelijk in het vliegtuig naar Luang Prabang, in Laos! Na 4 weken rondreizen door de ongerepte natuur die dat land rijk is, zal ik de grens oversteken naar Thailand, vanwaar ik na een paar dagen naar de Filipijnen zal vliegen. In totaal wordt het een vakantie van 2 maanden, en ik heb er zoooo ongelofelijk veel zin in! Stel je toch eens voor wat een blogjes dat gaat opleveren… 🙂