De Mariapeel, een vlinderparadijs

Even een boodschap vooraf: dit bericht gaat voornamelijk over het spiegeldikkopje, een ernstig bedreigde dagvlinder. In de weinige gebieden waar deze vlinder nog voorkomt, wordt deze onder andere bedreigd door zogenaamde “natuurliefhebbers” die even van de paden afgaan om de vlinders te bekijken of te fotograferen. Daarbij wordt het gras platgetrapt, en ook de rupsen van het spiegeldikkopje die daarop leven. Dus mocht iemand dit bericht lezen en ook naar deze vlinder op zoek willen gaan, blijf dan op de paden. Het zou zonde zijn als jij bijdraagt aan het verdwijnen van deze mooie vlinder.

Gisteren heb ik een bezoek gebracht aan een van de mooiste natuurgebieden van Nederland, de Mariapeel. De Mariapeel bestaat uit enorme vennen, stukken bos en uitgestrekte heidevelden. Deze plek is tevens het leefgebied van een heel bijzonder vlindertje: het spiegeldikkopje. Het spiegeldikkopje is altijd al een zeer zeldzame vlinder geweest, maar de laatste decennia is deze soort verdwenen uit Overijssel en Gelderland, waardoor hij nu alleen nog maar in het grensgebied van Noord-Brabant en Limburg voorkomt. Maar als het spiegeldikkopje ergens voorkomt, is het vaak wel in grote aantallen. Het is zelfs zo dat dit de vlinder is die ik gisteren het meest heb gezien, toch zeker wel een stuk of 50! Langs de paden in de Mariapeel groeien vele soorten bloemen, waar deze vlinders vaak drinkend of zonnend op te vinden zijn. Zo kon ik rustig de prachtige tekening op de ondervleugels bewonderen.

De bovenkant van de vleugels is iets minder spectaculair gekleurd, maar natuurlijk wil ik deze wel even laten zien.

Er waren ook wel wat andere soorten vlinders te zien, waarvan het oranje zandoogje de meest algemene was. Eentje ging rusten op een braamblad, waardoor ik voorzichtig zijn mooie kleuren op de foto kon zetten.

Helaas was het gebied nogal vochtig, waardoor ik constant belaagd werd door muggen en steekvliegen. De goudoogdaas was een van de soorten waar ik last van had. De vrouwtjes zuigen bloed, maar de mannetjes zijn vredelievend en leven van nectar uit bloemen. Zo kreeg ik de kans om een van deze mooie bijtertjes vast te leggen.

Het spiegeldikkopje is echter niet de enige bijzondere vlinder in dit gebied. Ook de phegeavlinder, een dagactieve nachtvlinder die alleen in zuidoost Nederland voorkomt, leeft hier. Toen ik er eentje aantrof op de bloeiende struikhei, ben ik meteen op mijn buik gaan liggen om deze op de gevoelige plaat te zetten.

Vannacht ga ik weer naar het buitenland, het wordt voornamelijk een stedentrip, maar toch ook met wat natuur zo nu en dan. Dus waarschijnlijk zal het volgende bericht vol komen te staan met allerlei buitenlandse insecten!